Na een week in de de Torres zijn we weer terug in de beschaafde wereld van smog, maar ook internet. Afgelopen maandag hebben we dus de gigantische gletsjer Perito Moreno gezien, gevoeld en gehoord. Na eerst een boottocht langs de gletsjermond te hebben gemaakt, zijn we de gletsjer opgeklommen en hebben ons een weg gebaand langs alle ijstorens en diepe spleten. De Perito Moreno is een behoorlijk snelle gletser die zich met 2 meter per dag voortbeweegt en dat gaat gepaard met veel gekraak en gedonder alsof je midden in een onweersbui zit.
De laatste paar dagen van de vakantie hebben we doorgebracht in NP Torres del Paine, terug in Chili. We hebben overnacht in koepeltenten in een zogenaamd Eco-camp. We waren voorbereid op afzien, eenvoudig eten buiten of onder een afdakje op gammele krukjes. Na onze zooi in de tent te hebben gemikt was het al tijd voor het avondeten. Dit was echter niet bij de tenten, maar op 10 minuten loopafstand, wat we de eerste keer zelfs nog met onze bus hebben gedaan. We kwamen aan op een prachtig terrein, met uitzicht op de torres. Op dit terein stonden een aantal futuristische tenten, waarvan er twee waren ingericht als eetgelegenheid. In de kleinere van de twee zouden wij dineren. Binnen vonden we er een zithoek met prachtige banken, de houtkachel brandde en er waren drie grote tafels gedekt als in een 5 sterren restaurant. De kaarsen brandden, de flessen wijn waren geopend en er was een overvloed aan lekkere hapjes en dit was nog maar vooraf. Na het eten hebben we nog heel even voor de tenten bij het kampvuur gezeten. De volgende ochtend was het ontbijt in de grotere koepel. Ook hier weer een zithoek met houtkachel en een grote lange tafel waar we met zijn allen konden ontbijten. Vers gebakken broodjes, diverse soorten kaas en vleeswaren, gebraden kip, diverse verse salades en sausen. De ziplockzakjes lagen klaar om zelf ons lunchpakket te maken en na onze rugzak volgepropt te hebben met fruit, mueslirepen en chocolade dachten we helemaal klaar te zijn voor de eerste tocht in Torres del Paine.
Deze eerste tocht ging naar de Torres, drie reusachtige granieten torens van 3000 meter hoog. Onderweg weer alle weertypen gehad en onder bij de Torres aangekomen heerlijk zitten lunchen, diep weggedoken onder een overhangende rots, verscholen tegen de hagel, de wind en de kou. Na de luch klaarde het gelukkig op zodat we droog terugkonden over het zeer moeilijk begaandbare en steile moreneterrein. ´s Avonds weer heerlijk gegeten in 4 gangen en met zere benen en voeten toch weer goed geslapen. De volgende dag zijn we met een catamaran overgestoken naar de andere kant van het meer waar we stonden. Na een tocht van een uur over het prachtige meer, waar de wind minstens kracht 9 was, zijn we gaan lopen in een deel van het park waar het altijd waait, zoals op veel plaatsen in Patagonië. Er zijn momenten geweest dat het zo hard waaide dat je maar met moeite vooruit kon komen en je bijna van de paden werd afgeblazen. Dit was vooral in de valeien tussen twee bergketens, die toeliepen als een trechter. Aangezien we een hele sterke groep lopers hadden werd besloten deze tocht te verlengen. Dit was zeker de moeite waard, maar met de tocht van de dag ervoor nog in de benen was dit weer een aardige aanslag op de fysieke gesteldheid. 30 kilometers en zo´n 800 hoogtemeters later waren we ook helemaal versleten en we hadden nog een trekking voor de boeg. Die avond zijn we letterlijk na het eten naar onze tent gestrompeld en de volgende ochtend natuurlijk behoorlijk stram. Gelukkig was de laatste tocht maar een korte van slechts 8 uur lopen, maar wel over Patagonian flat en dat is heel wat anders dan Nederlands vlak. De terugweg na weer een prachtig uitzicht over een gletsjer met drie uitlopers hebben we dan ook lang de tijd genomen om terug te lopen en te genieten van het prachtige landschap en de door de lucht glijdende condors.
De volgende ochtend weer met de catamaran naar de andere kant van het meer. Voor Patagonische begrippen was het bijna windstil, slechts een briesje kracht 5. Vervolgens een lange reis over onverhard terrein richting Punta Arenas en met het vliegtuig weer terug naar Santiago. Om 23:30 uur stonden we voor ons hotel en om 23:50 uur zaten we aan de Steak a la Chilena en de pasta. Uitgeslapen tot 9 uur, ontbeten, spullen gepakt voor de laatste vlucht vanmiddag. Nu nog even de laatste regels tikken, laatste keer lunchen en dan op het vliegtuig terug naar Nederland.
We hebben een geweldige vakantie gehad en de liefhebbers die niet genoeg hebben aan onze web-log zijn natuurlijk van harte welkom de foto´s en film te komen kijken.
Hartelijke groeten en tot gauw.
Imel & Nop